Je zou ze de kost niet geven. Organisaties die vinden dat ze vanuit hun cliënten denken, maar vervolgens toch zelf vanuit hun ivoren toren oplossingen bedenken voor de eindgebruiker. Ik geloof heel sterk in het betrekken van diezelfde cliënt bij het ontwerpproces van bijvoorbeeld een nieuw systeem of platform. Samenwerken is wat mij betreft het sleutelwoord, omdat het verbindt, nieuwe inzichten geeft en garant staat voor een beter eindresultaat. Deze beleving is bij Thorax al sinds jaar en dag in het DNA verweven. We werken nauw samen met hulpverleners, gemeenten en niet in de laatste plaats met de cliënt in kwestie.
De praktijk
Een mooi voorbeeld van goede samenwerking is een project in Groningen om te komen tot een online community voor mensen in herstel, met wie we het afgelopen jaar diverse sessies hadden. Deze groep bestaat uit mensen die herstellend zijn van bijvoorbeeld een verslaving of een traumatische gebeurtenis. Er bleek behoefte aan een community, zodat er contact gezocht kon worden en ervaringen uitgewisseld. De kritische kanttekeningen op de eerste conceptversie waren niet van de lucht. Toen we weer helemaal van voren af aan begonnen, compleet met blanco whiteboard, stiften én een gemotiveerde groep eindgebruikers kwam het helemaal goed: er ontstond een online community die precies voldeed aan de uitgesproken behoeften. Zonder Thorax was dit lastig geweest en zonder groep van eindgebruikers had het al helemaal niet gekund. Het ging écht om de samenwerking en de inzichten vanuit de verschillende betrokkenen. Ik persoonlijk heb inzichten opgedaan die ik zelf nooit had kunnen bedenken. Omdat we binnen Thorax al enkele jaren volgens scrum werken, waarbij het uitgangspunt is dat er door inzet van een multidisciplinair en zelfsturend team snel meetbare resultaten worden geboekt, gingen we daar in dit geval dus ook op diezelfde manier voortvarend mee aan de slag. Totdat duidelijk werd dat we de groepsleden zelf niet voldoende betrokken hadden bij het ontwerpproces: we pasten scrum dus nog niet goed genoeg toe. Maar dankzij onze kritische groepsleden kwam alles dus toch nog op zijn pootjes terecht.
Waar het om gaat…
Stel je gebruiker (burger/cliënt/etc.) centraal. En je hulpverlener. En… iedereen die een bijdrage kan leveren aan een succesvolle ontwikkeling van een nieuw idee, product of format. Zelfredzaamheid. Onafhankelijkheid en zoveel mogelijk op eigen kracht doen: dat is waar onze maatschappij in toenemende mate om draait. Dit betekent niet dat mensen aan hun lot worden overgelaten. Juist niet. Het gaat om verbinden, er zijn op de juiste momenten en met elkaar de beste oplossing zoeken. Ik vergelijk het wel eens met het oplossen van een puzzel: misschien kan je het alleen, maar als je het met elkaar doet, gaat het sneller. De een ziet immers weer andere dingen dan de ander.