Johan Dieleman, nieuwe collega bij Thorax

‘Vroeger? Toen wilde ik boer worden’, Johan Dieleman, functioneel applicatiebeheerder bij Thorax

‘Van origine kom ik uit de zorg: ik heb Sociaal Pedagogische Hulpverlening gestudeerd. Tegenwoordig heet dat Social Work.’ Aan het woord is Johan Dieleman, sinds 1 maart jl. aan de slag als functioneel applicatiebeheerder. ‘Ik heb in mijn inmiddels lange loopbaan verschillende dingen gedaan, maar hield me vooral bezig met jeugdzorg en jeugd-GGZ in de provincie Zeeland. Ook heb ik een tijdje in de gehandicaptenzorg gewerkt. Uiteindelijk heb ik met een aantal oud-collega’s een bedrijf opgezet dat zich richtte op jeugdzorg en jeugd-GGZ. Daar ben ik na verloop van tijd uitgestapt om vervolgens een aantal maanden met vluchtelingen te werken, via het COA. Dat heb ik tot eind februari van dit jaar gedaan. Want toen ik de vacature van Thorax voorbij zag komen, was ik meteen verkocht.

Op het lijf geschreven

De vacaturetekst waarin stond waar Thorax naar op zoek was, kon zó voor mij geschreven zijn: men zocht expliciet naar iemand met ervaring in de zorg. Nou, dat heb ik bijna 25 jaar. En andersom was de functieomschrijving precies waar ík naar op zoek was. IT heeft me namelijk altijd al getrokken: op bijna elke plek waar ik ooit werkzaam was, ben ik als superuser actief geweest. Daarnaast werkte ik vaak met ECD’s, HRM-pakketten en meer. De combinatie van zorg en digitale hulpmiddelen vind ik interessant, al zou ik mezelf destijds nog geen IT-specialist hebben durven noemen’, lacht Johan.

Met de poten in de modder

‘Na lange tijd in de zorg zelf gewerkt te hebben, had ik behoefte aan een nieuwe stap. Ik wilde, bij voorkeur met de spreekwoordelijke ‘poten in de modder’ blijven staan en ook het zorglandschap buiten Zeeland verkennen. Daarnaast vond ik het ook interessant om een andere kant van de zorg te ontdekken, zoals de digitale inrichting en ondersteuning. Ik wilde daar ook ‘achter de voordeur kijken’. Tijdens de kennismaking met Bertil en Dianne van Thorax viel eigenlijk alles direct op zijn plek’, vervolgt Johan. ‘En dat is best bijzonder, want vroeger? Vroeger wilde ik eigenlijk boer worden. Dat kwam vooral omdat mijn opa en oma een boerderij hadden. Daar hielp ik soms in de weekenden en tijdens de schoolvakanties mee. Uiteindelijk koos ik tóch voor de zorg, waarin ook mijn vader werkte. Ik heb van dichtbij gezien hoe dat was en vond het als kind altijd al leuk om mensen te helpen en ze te ondersteunen waar nodig.’

Werkdag geslaagd als…

‘Mijn werkdag is geslaagd als ik mensen heb kunnen helpen met hun vragen. Soms is dat door hun ECD-problemen op te lossen, dan weer door zaken over te nemen en in andere gevallen juist weer door het samen te doen’, aldus Johan. ‘Al moet ik natuurlijk nog wel veel leren. Maar gelukkig nemen mijn collega’s, waarmee ik gezamenlijk verantwoordelijk ben voor het functioneel beheer, me volop op sleeptouw: ze leggen me zaken goed uit zodat ik een en ander zo snel mogelijk onder de knie heb. Samen behandelen we alle vragen die telefonisch, via e-mail of via het ticketsysteem binnenkomen. Soms beantwoorden we direct, een andere keer zetten we het door naar een specialist. Verder zijn we ook bezig met het leggen van koppelingen tussen de verschillende systemen.

Helpen met een hoofdletter H

Ook in mijn privétijd hoef ik me niet te vervelen: ik ben getrouwd, vader van drie kinderen van 18, 15 en 12 en we hebben twee honden én een kat. Verder loop ik graag hard: op dit moment ben ik in training voor een marathon. Aan de ene kant helpt het lopen me om mijn hoofd leeg te maken en aan de andere kant krijg ik de mooiste ideeën tijdens mijn runs. En, alweer, het is lekker buiten en dat vind ik fijn. En dat sluit dan weer helemaal aan bij mijn vroegere wens om boer te worden’, besluit Johan.